iPad Digital Artwork

Weer eens wat anders.
Op de Ipad maak ik met de Apple Pencil en/of vinger digitale tekeningen en schilderijen.

Imaginaire portretten, gedichten en andere rafelige onderwerpen uit het wereldse gekkenhuis, het verdriet wat als een hond naast de knie meeloopt van de getormenteerde lijdende mens, zijn aanleiding en hebben mijn voorkeur.

4-12-2023

30-11-2023

28-11-2023

6-11-2023

9-5-2023
trial-and-error

27-3-2023

24-3-2023

29-11-2022

14- 7-2021

Nog raarder dan dat

Nog raarder dan dat

we niet meer kunnen lachen

praten elkaar aanraken

is dat ik je portret

heb neergezet en dat je

nu al bent veranderd

in verhalen.

Dat je over nog wat jaren

via de prullenmand

bij oud papier belandt

vergeeld, een beau

van opa, geen één

van je opeens extravagante

gepassioneerde onberedeneerde

jongehonderigheden heel.

Geen één voorstelbaar.

En deze regels lezen

nu al vreemden.

Judith Hertzbergen

——————————-

26- 5-2021

13-5-2021

7-5-2021 “ Wabi Sabi: de perfectie van imperfectie “

3-5-2021

23-4-‘21

Genesis

Oud worden is het eindelijk vermogen
ver af te zijn van plannen en getallen;
een eindelijke verheldering van ogen
voordat het donker van de nacht gaat vallen.

Het is een opengaan van vergezichten,
een bìjna van gehavendheid genezen;
een aan de rand der tijdeloosheid wezen.
Of in de avond gij de zee ziet lichten.

Het is, allengs, een onomstotelijk weten
dat gij vernieuwd zult wezen en herschapen
wanneer men van u schrijven zal: ‘ontslapen’.
Wanneer uw naam op aarde is vergeten.

Ida Gerhardt (1905–1997)

Ochtend verfje April 2021

1-04-2021

16-3-2021

Ongevraagd advies

Geef het land aan wie het weet te liggen: prachtig
onder zeeniveau, midden in het paradijs

Geef het de manken, de blinden, de stamelaars
en slissers. De zwijgers.

Geef het de oude man die ’s ochtends vroeg gaat vissen,
alleen om zijn vrouw te ontlopen – wij zijn ook
die man, die vrouw, wij zijn ook die vissen.

Geef het de vrouw die kinderen leert: neem zebra’s te voet,
sla terug als je geslagen wordt, zorg altijd voor je hond.

Geef het wie er weg wil maar het niet kan missen.
Wie blijft. Wie grenzen kent, de scheve gevels
en de aarde. Wie niets van aangepaste prijzen weet
maar wel van actuele waarde. Schrik niet.

Breek het schreeuwen open, kijk: ook daar zitten wij,
schouder aan schouder om het vuur, grommend
en hoopvol. Te wachten. Te staren.

Geef het land aan wie het ternauwernood maar stralend
vast zal houden, geef het wie het amper past.

Kijk verder dan de meest geplakte posters, negeer
de zachtste woorden, de wanen en de lach –
geef je land, je stad, je tijd uit handen

Maar geef één stem weg.
Nooit de macht.

Ester Naomi Perquin
Geschreven op 9 maart 2017 n.a.v. de Tweede Kamerverkiezingen.

7-2-2021

Alles bewoonbaar
Nooit het verzet kwijtgeraakt, het oergewoel in lief en leed,
of toegegeven aan de kanselpreek, aan Het Woord over wat
goed of fout, nooit te lui geweest om op te staan, om tegen
alle bullebakken in te gaan en met geheven vuisten de
hokjesgeest bevechten, tegen de rellen in je hoofd van het

niet-weten, om de onmacht met het stierenrood in je ogen te
temperen, of met rotsentrots altijd je eigen zin te verkondigen,
toe te kijken hoe iemand tot moes en het laatste restje
waardigheid te zien wegsijpelen, je bent tegen schedelmeten,
tegen knechtschap, tegen alle hoekigheid van de mens.

Nooit het verzet kwijtgeraakt, de kiem van de ontworsteling,
je afkomst draagt een rouwkleed, je afkomst had gelukkig
een vluchtstrook, niet dat je over alles mee kunt praten,
dat je altijd ziet hoe het gras aan de andere kant soms
dor en minder groen – het gaat erom dat je je kunt

verplaatsen, dat je de verdrietzee achter andermans ogen
ziet liggen, de woekerwoede van heb-ik-jou-daar,
je wilt zeggen dat je misschien niet alles begrijpt, dat je vast
nooit helemaal de geraakte snaar vindt, maar dat je het
wel voelt, ja, je voelt het, ook al is het verschil duimbreed.

Nooit het verzet kwijtgeraakt, en toch inzien wanneer
het niet jouw plek is, wanneer je moet knielen voor een gedicht
omdat een ander het beter bewoonbaar maakt, niet uit onwil,
niet uit verslagenheid, maar omdat je weet dat er zoveel
ongelijkheid, dat er nog steeds mensen achtergesteld,

jij wilt juist verbroedering, je wilt één vuist, en wellicht is je hand
nu nog niet krachtig genoeg, of moet je eerst die van de ander
vastpakken om te verzoenen, moet je daadwerkelijk de hoop voelen
dat je iets doet wat de wereld zal verbeteren, al moet je dit niet
vergeten: kom na het knielen weer overeind en recht samen de rug.

Marieke Lucas Rijneveld

Ze schreef dit gedicht als reactie op alle commotie rond de vertaling van Amanda Gormans gedicht The Hill We Climb
Volkskrant 6-7 maart 2021
—————————————————————————

2-2-21
Ze bleven haken aan een onverwachte blik
En zochten naar wat hun verlaten had

14-2-2021
In wezen is het leven een hoop gedoe tussen twee periodes van bedplassen in.

11-2-2021

8-2-2021

29-1-2021

28-12-2020

27-12-2020

De troostzoekers

Zoals geluk gevaarlijk is voor wie er spaarzaam mee omgaat,
voor wie niet-leven een koud kunstje werd, voor wie hier binnenkomt
en twijfelt aan alles wat mooi is, twijfelt aan zijn plek in de wereld,
voor wie eindeloos teert op het verlangen naar beterschap,

voor wie niet breekbaar wil zijn net zo min als populierensterk
en wie mij raakt geef ik de wind, voor wie met een bevel tot
omhakken in de hand rillerig plaatsneemt of juist wil opbloeien
en zie me, voor wie alleen wil zijn maar het niet langer meer kan.

Zoals geluk gevaarlijk is voor hen die het niet kunnen delen,
voor wie wel glimlacht maar de snik onzichtbaar en hoog in
de keel heeft, voor wie alles verloor waar hij van hield, voor hen die
de koek uit de mond sparen en altijd andermans honger stillen,

voor wie weerloos omgaat met de dingen, voor wie iedere
avond zichzelf het donker van zijn kop injaagt, voor wie de hoop
heeft opgegeven als een zieke kameraad, voor wie van alles denkt
maar te weinig uitspreekt, voor wie moe is maar niet meer

in slaap komt en eeuwig ligt te woelen, voor hen die willen leunen,
voor wie onder de mensen wil zijn als onder een warme deken,
voor wie niet weet wie hij is en altijd onzeker, we zijn de leegte,
zeggen we, we zijn de leegte en weten niet hoe ons te vullen.

Zoals geluk gevaarlijk is voor de roekeloze, voor wie verstrikt zit
in eigen-ik, voor wie de weerloosheid weg-eet, koopt, slikt, voor wie
zichzelf bezeert omdat een ander het niet meer doet, voor wie
stemmen hoort maar zelden een lief woord, voor wie bang is om

verlaten te worden en in een leeg huis thuis te komen, voor wie zélf
uit voorzorg iedereen verlaat, voor wie weet dat het hart op vele
manieren kan breken en vergeet dat het ook op vele manieren
weer kan helen, voor wie en voor iedereen is hier de plek.

Marieke Lucas Rijneveld
_—————————————————————————————————-=====——

6-12-2020

3-12-2020

1-12-2020

30-11-2020

28-11-2020

23-11-2020

22-11-2020

21-11-2020

17-11-2020

16-11-2020

14-11-2020

14-11-2020

1-11-2020
–  broken connection –

27-10-2020

Voorgoed

Dit is de herfst, dit zijn de mooiste maanden,
maar ze ontgaan ons zoals ieder jaar,
want wij zijn blinden in een wereld waar
het blijvende niet geldt, alleen het gaande.

Wij tastten in het duister naar elkaar,
een oogwenk dat wij ons onsterflijk waanden,
en zijn niet dan elkanders nabestaanden;
het bed is ons niet nader dan de baar.

Geen troost valt aan het najaar te ontlenen,
de bladeren verworden in de goot
en de gelieven zijn voorgoed verdwenen.

Wie weet is ons vergund pas metterdood,
door vreemde hemellichamen beschenen,
iets vast te houden wat ons niet verstoot.

Jean-Pierre Rawie

In: Geleende tijd, 1999
——————————————————————————————————————

19-10-2020

Je wilde toch leven

Je wilde toch leven? Wou je dan
alleen maar goud, het blauw
van de hemel, de liefde, de zon?

Niets is hier gratis, verzamel
het sterven in al zijn gedaantes,
de pijn, de schreeuw, de gemene
omarming, de kus van het bedachte
verraad.

Leven een hooglied? Zeker,
maar daaronder de andere waarheid,
van nacht en van nevel,
de proef op de som die duurt
tot het einde.

Cees Nooteboom
In: Afscheid – Gedicht uit de tijd van het virus, 2020

——————————————-
13-10-2020 digital Zelfportret

3-10-2020

30-9-2020

21-9-2020

16-7-2020

Zwart / wit

Doof nog niet lichtgevend wonder
fakkeloptocht in het donker
waardoor ik jarenlang heb rondgedwaald
mezelf belérend en steeds minder
gelovend

beloof me dichterbij
te blijven dan waarheid of antwoord
maak overal waar ik zwart ben
– verkoold door woede of wanhoop –
licht al is het maar weinig

durf het duister te zien
dierbaar wit
geef licht en zeg wat je ziet
beloof me geloof
doof nog niet.

Ellen Warmond

——————————-

9-7-2020

29-6-2020 Dick de Bruin

27-6-2020 Jurriaan van Hall

19-5-2020

18-5-2020

17-5-2020

16-5-2020

15-5-2020

12-5-2020

10-5-2020

7-5-2020

5-5-2020

3-5-2020

29-4-2020

28-4-2020

27-4-2020

26-4-2020

24-4-2020

22-4-2020

20-4-2020

17-4-2020

13-4-2-2020. De profundis

Corona  12- -2020
Het is mooi weer……de natuur is ons goed gezind….houwe zo….ook straks !

9-4-2020

5-4-2020 -sublimatie-

4-4-2020

Zul je voorzichtig zijn?

Ik weet wel dat je maar een boodschap doet
hier om de hoek
en dat je niet gekleed bent voor een lange reis

je kus is licht
je blik gerust
en vredig zijn je hand en voet

Maar achter deze hoek
een werelddeel
achter dit ogenblik
een zee van tijd

Zul je voorzichtig zijn?

Adriaan Morriën (1912 – 2002)

30-3-2020

Zet de radio uit. Je hoort niets nieuws. De stilte wacht geduldig af.
Vouw de krant dicht. Hij was oud voordat hij werd gedrukt.
Zoek niet, deel niet, duim niet tot je vierkant ziet.
Zet eindelijk het scherm op zwart.

Ik ben net zo bang als jij, net zo bezorgd voor iedereen
die ik niet missen kan. Ik had ook gespaard voor andere dingen:
verre reizen, eerste hulp bij een gebroken hart,
een auto die wat vaker start.

Maar: in Wuhan hoor je vogels zingen.
Boven China was de lucht nog nooit zo blauw.
In Venetië zien ze vissen in het helderste water sinds tijden.
De kunst van leven was altijd dezelfde: ongevraagd komen,
ongewild gaan, intussen doen wat je het liefste doet,
vrede sluiten met je lot.

Sluit de voordeur. Zet de tuindeur open, voel de zon op je gezicht.
Denk voor je uit wat niemand hardop durft te zeggen:
wij zijn een virus dat een virus heeft gekregen.

Ingmar Heytze

————————————————-

28-3-2020   – Danse Macabre –

2-4-2020 – ode aan de aanraking-.

1-4-2020

24-3-2020 ( Corona Pandemie) ) -Samen op naar het licht—

23-3-2020 ( Corona Pandemie)

Ik trek mij terug en wacht.
Dit is de tijd die niet verloren gaat:
iedre minuut zet zich in toekomst om.
Ik ben een oceaan van wachten,
waterdun omhuld door ’t ogenblik.
Zuigende eb van het gemoed,
dat de minuten trekt en dat de vloed
diep in zijn duisternis bereidt.

Er is geen tijd. Of is er niets dan tijd?
M. Vasalis

—————————————————-
12-3-2020

De vraag wie ze is

De vraag wie ze is
Intussen huist ze al zo lang in mijn hoofd
en al zo bijna overal – maar wie ze is

een zinloze vraag, je zoekt in je herinneringen
naar iets onvoorstelbaars, ik weet het, maar
ook zinloze vragen vragen een antwoord

eigenlijk is ze nog steeds die jonge vrouw
die ik ooit toevallig ergens tegenkwam
– maar wie ze is – in mijn hoofd
vind ik haar niet terug

er zijn momenten dat ik ineens weer weet
dat de mens eenzaam is, ook ik

en dat ik naar haar kijk en denk: zij daar
dat is ze, zo zichtbaar, zo sterfelijk

Rutger Kopland (1934-2012)

In: Wat water achterliet, 2004

2-3-2020

Afscheid

Al weet je dat de wanhoop de hoop vaak verjaagt
En dat de levensvreugd vaak lang op zich laat wachten
Dat de rechtste rug het meeste verdraagt
Al blijft het leuker om je krom te lachen

Al weet je: de uiteind’lijke winnaar is niet
Wie zich op zijn succes kan beroemen
Maar hij die de bal tegen de paal aanschiet
En zich met zijn verlies kan verzoenen

Al weet je dat het afscheid onvermijdelijk is
Als je tenminste de boot niet wilt missen
En dat alleen wie weet dat alles tijdelijk is
Zich stervend van verdriet toch niet laat kisten

Toch niks wijzer, niets geleerd
Als het getij zich tegen je keert
Je went misschien aan het verdriet
Maar aan het afscheid niet

Een dag dat alles blonk en glom
Als nieuw in de stralende lentezon
De merel zong in de hoogste boom
De liefde woonde daar waar ik woon

Maar niks wijzer, niets geleerd
Als het getij zich tegen je keert
Dezelfde pijn en geen verweer
Net als de eerste keer

Een dag dat alles blonk en glom
Als nieuw in de stralende lentezon
Steeg de merel op en is ’s avonds laat
Voorgoed vertrokken, weg uit de straat

Maar niks wijzer, niets geleerd
Dan breekt een hart voor de zoveelste keer
Je went misschien aan het verdriet
Maar aan het afscheid niet

Dat slaat met de deuren in ’t holst van de nacht
Schopt tegen je schenen met al z’n kracht
Dat zeurt, dat jengelt, dat treitert, dat krabt
Dat krijst, dat jankt, dat vloekt en dat trapt

Dat laat zich niet sussen, niet kussen, niet dwingen
Niet pakken, niet slijmen en helemaal niet verdringen
Dat knaagt zich een weg door het merg van je dromen
Tot je het eindelijk hebt genomen

Zo’n dag dat alles glimt en blinkt
Alsof het geen eind is maar een begin
Stijgt de merel op en zal ’s avonds laat
Voorgoed vertrekken, weg uit de straat

Misschien heb je dan dit geleerd
Als het getij zich tegen je keert
Alles went, zelfs het verdriet
Maar het afscheid niet…

Liselore Gerritsen

————————————————-

18-2-2020

Afspraak

Hij is niet op komen dagen.
Misschien werd hij ziek of liep hij
onder de tram, misschien sprak een ander
hem aan. Misschien vergat hij zijn horloge
of vergat het horloge hem de juiste tijd te geven.
Misschien wilde zijn auto niet starten
of begaf die het halverwege.
Misschien belde iemand hem juist voor hij vertrok,
met het bericht dat hij naar een crematie moest
of dat zijn moeder is overleden.
Misschien kwam hij een kennis van vroeger tegen.
Misschien had hij ruzie op zijn werk,
is hij ontslagen en heeft hij
zijn hoofd onder een kussen begraven.
Misschien stond de brug open, en ook de volgende.
Misschien bleef het stoplicht op rood staan.
Misschien heeft de pinautomaat zijn pasje ingeslikt
of bleek hij onderweg zijn portemonnee vergeten.
Misschien was hij zijn bril kwijt
kon hij niet stoppen met lezen
was er een programma op tv dat hij af wilde zien
kreeg hij zijn huisdeur niet op slot
kon hij nergens zijn sleutelbos vinden,
en begon plotseling zijn hond over te geven.
Misschien was er geen telefoon in de buurt,
kon hij het restaurant niet vinden
of zit hij per vergissing elders te wachten.
Misschien – de laatste onbegrepen
en onvoorziene mogelijkheid –
houdt hij niet langer van mij.

Hagar Peeters
In: Genoeg gedicht over de liefde vandaag, 1999
————————————————————

-de geruststellende terugkeer van hetzelfde-
14-2-2020

Liefde na liefde

Het moment zal komen dat je, opgelucht,
jezelf zult begroeten als je aankomt
bij je eigen deur, in je eigen spiegel,
en dat beiden glimlachen ter verwelkoming van de ander,

en ze zullen zeggen, ga zitten. Eet.
Je zult weer liefde voelen voor de vreemde die jouw zelf was.
Schenk wijn. Schenk voedsel. Schenk je hart zichzelf
terug, de vreemdeling die jou beminde

je leven lang, die jij niet zag
vanwege een ander, maar die jou kent in elke vezel.
Haal de liefdesbrieven uit de boekenkast,

de foto’s, de wanhopige schrijfsels,
krab je zelfbeeld van de spiegel.
Ga zitten. Vier jouw leven.

Derek Walcott (1930 – 2017)

——————————————————

12-1-2020……dan maar dit

Zondag

Zondag had ik me voorgesteld
in de hangmat door te brengen
tussen de stevige stammen van de bomen
dicht boven de aarde
en van de hemel ver genoeg verwijderd
om me een mens op zijn plaats te voelen.
Maar het regende.

Remco Campert

—————————-

27-12-2019

24-12-2019

19-12-2019
“Alles blijft, alles gaat voorbij; alles blijft voorbijgaan”  Jules Deelder R.I.P.

16-12-2019

2-12-2019

29-11-2019

26-11-2019

22-11-2019

21-11-2019. -De tristesse van de eenzaamheid-

19-11-2019

15-11-2019

Als ooit

Als ooit jouw aanraking geen beroering
wekt dan ergernis of niets, als ooit
de dagen zich weer sluiten in de
aaneengeregen rij van opsomming
zonder apotheose als de dood
zich in ons heeft gemengd en vreugdeloos
met ons aan tafel zit waar alleen nog
de verveelde conversatie van de vorken klinkt,

als ooit jouw bloed niet meer het mijne is
of ik het drink en er meer is in de kamer
dan jouw aanwezigheid als jij er bent,
als ooit behang en kapstok met jouw jas eraan
geen verschil maken voor mijn blik,
de straat gelaten onder onze voeten ligt,

dan vraag ik je om met mij in een kleine kist
onder een boom waar wij eerder
of te verbranden en te gooien in het water
waarop wij eens, dat wij teruggaan naar de plaatsen
die zijn achtergebleven in het fotoboek en ook het fotoboek
met alles er nog in en ook ons huis, de kinderen
als we die dan hebben, de hele aarde
zullen we samen moeten begraven, als ooit

Hagar Peeters
In: Koffers zeelucht, 2003

12-11=2019

11-11-2019

7-11-2019

4-11-2019 -memento mortuis memento vivere

25-10-2019

25-10-2019. -Morning has broken –

24-10-2019

23-10-2019

20-10-2019

Haiku

Rechtstandig nadert
de zee het zwijgende zand
en legt zich daar neer.

W.J. van der Molen
Uit: Een vijver in zee 2009
Haiku’s- Hoofdletter, punt.

18-10-2019  Zee VIIII

11-10-2019

Flora & Trauma

Alweer een dag aan het raam gestaan;
Een bloempje open – en dicht zien gaan.
Een bloempje open -, een bloempje weer dicht;
Een dag zo vol indrukken vergeet men niet licht.

Lévi Weemoedt

10-10-2019

– Het wassende water-

Het is maar dat je het weet.
Volgens het IPCC ( Het Intergovernmental Panel on Climate Change ) is de zeespiegel aan het einde van de 21e eeuw op wereldschaal met 26 tot 82 centimeter gestegen.

27-9-2019

Zee II

26-9-2019

Zee

Ongestraft als kleptomane
steelt ze het einde van de dag
en verzinkt het licht
telkens voor een nacht,
als kind gewiegd
in haar moederschoot terug.
Laatste zomerdag

H. Lejaegere

24 -9-2019

Oud

Eén dans, één dans met sproeiende ogen,
gloeiende wangen, losse handen.
En dan opzij gaan staan. De bleke glimlach voelen,
die als een nevel op een avondwei
omhoog stijgt. Langzaamaan verkoelen
en merken dat de nevel sneeuw geworden is.
Dan wijze dingen denken, lachen, liegen,
winst maken uit het wezenlijk gemis?
Of plotseling weer het feest inspringen,
op stijve benen en met koude handen
dansen en vallen, overdekt met schande?
Het helpt niet. Houding is het leven niet,
onthouding evenmin. Zwijg en ga heen
en loop alleen zoals een oude wolf
en lik de laatste druppels uit de droge plassen.
Proef goed, het is uw heil en de grimassen
die gij moet trekken zijn vol herinnering
aan vroeger lachen. Met nog één druppel
loodzwaar bestaan, dat toekomst heet:
de laatste terug van onverdund en helend leed.

M. Vasalis (1909 – 1998)

In: Vergezichten en gezichten, 1954.
Amsterdam: Uitgeverij Van Oorschot

—————————————————

25 -9-2019

Verdwijnpunt

Als jij gaat, ga dan snel,
neem een weinig opvallende jas,
vlij de deur sluipend op slot,
neem de straathoek vlakbij
en kijk in godsnaam niet om.

Als jij gaat, zal ik niet
in de erker gaan staan, neem
een zonnige dag in de winter,
de morgen met uitzicht op middag,
de koffie verleidend tot brood.

Als jij gaat, laat dan liefst
geen bericht van vertrek, wis
het spoor van je opstaan, spoel
je beker, je bord, laat het zijn
of je eerder al ging dan ik wist.

Als je ging, zal ik gaan
als ik heimelijk telde hoe ver,
hoe je rug en je haar –
een rug en haar zijn geworden,
zal ik schreeuwen buiten bereik.

Michaël Zeeman

——————————————-

21-9-2019 morning activity…. playing field … paper, chalk

– Leentje – 22-juni 2019

18-juni 2019 DAGLICHT

Daglicht

Uit chaos van lakens en
voorgevoel opgestaan, gordijnen
open, de radio aan, was
plotseling Scarlatti
heel helder te verstaan:
Nu alles is zoals het is geworden,
nu alles is zoals het is
komt het, hoewel, misschien
hoewel, tenslotte nog in orde.

Judith Herzberg

———————————————————

IPad study 230

17-6-2019

Hoe de zee groeit in mij

Ik zocht iets om sneller
te groeien. Weg van dit teveel
te weinig mij. De zee vond 
mij.

Enkele druppeltjes licht
huppelden over zilt schuim.
De zee schudde even zijn grote
matras op voor de nacht en troostte me
dan tussen zijn vele golvende bladzijden.

De zee is zo’n lang verhaal,
ik lees het met al mijn vingers.

Hoe langer ik hem lees hoe kleiner
ik groei, hoe meer mondjes in mij
stilletjes juichen: wacht op mij,
ik kom!

Daniel Billiet
uit: Alleen aan zee is de kust veilig,
_____________________________________________

28-5-2019

Behoud van Hugo Claus

Behoud de begeerte.
Vergeet waarvoor je in de kou
wou staan en sterven
toen je dacht dat de wereld een lente
was of een vrouw.

Verwacht dag en nacht
maar vergeet de vrees die je was.
Betaal geen rente voor je gedrag.

Morgen versnelt.
Gisteren zwelt
liefde doodt, gaat niet dood.

Behoud geen resten.
Stap over haar schreef.
Zij blijft de welriekende dreef
in jouw verwoeste gewesten.

In: Ik schrijf je neer, 2002
Amsterdam: De Bezige Bij

———————————————————-

27-5-2019

25-5-2019

Jurriaan van Hall

24- 5-2019

26-4-‘19

23-4’19

22-4’19

21-4’19

20-4-‘19

15-4’19

8-4-‘19

7-4-‘19

Nu

Ik adem niet, ik zing.
zelfs als ik zucht, klinkt het
per ongeluk alsof ik
een paar noten neurie
die me vannacht, terwijl
ik sliep, zijn voorgezongen.
Het is alsof de lucht
mijn deken is en ik
mijn hoofd het liefst
te rusten leg op het kussen
van mijn longen, de plek
waar ik mijn hartslag hoor
in vierkwartsmaat:
dat ik besta, dat ik besta.

Bart Moeyaert

In: Gedichten voor gelukkige mensen, 2008
Amsterdam: Querido

—————————————

1-4-‘19

The Art of Feeding

1-4-‘19

31-3-‘19

Onder In My Whiskeyglas

Die kroeg, se deur is toe
’n Wasem hang in die donker lug
Ek lig my glas op om te proe
Maar voor my sien ek jou gesig

Onder in my
Onder in my
Onder in my whiskeyglas
Is jy nog aan my vas

Ek het jou verruil vir ’n droom
van ’n duisend kontinente
Maar nou sien ek my glas se bodem
En tel ek my laaste sente

Jy is oral om my hier vannag
Ek voel jou in my lewe
Whiskey is hard en jy is sag
Jy laat my handen bewe

Onder in my
Onder in my
Onder in my whiskeyglas
Is jy nog aan my vas

Drie skepe moes my wegvoer
Na lande ver van hier
Maar daar is skimme op die vloer
En visioene in my bier

Ek weet ek was verkeerd gewees
My oe traan, my maag wil draai en draai
My toekoms is nog vis nog vlees
Drie skepen het my hart verraai

Onder in my
Onder in my
Onder in my whiskeyglas
Is jy nog aan my vas

Onder in my
Onder in my
Onder in my whiskeyglas
Is jy nog aan my vas

Stef Bos

————————————————————

29-3-‘19

12-3-2019

Verdwijnpunt

Als jij gaat, ga dan snel,
neem een weinig opvallende jas,
vlij de deur sluipend op slot,
neem de straathoek vlakbij
en kijk in godsnaam niet om.

Als jij gaat, zal ik niet
in de erker gaan staan, neem
een zonnige dag in de winter,
de morgen met uitzicht op middag,
de koffie verleidend tot brood.

Als jij gaat, laat dan liefst
geen bericht van vertrek, wis
het spoor van je opstaan, spoel
je beker, je bord, laat het zijn
of je eerder al ging dan ik wist.

Michaël Zeeman
In: Verhoudingen, 1995

11-3-2019

Ik schreef je dat je geen illusies…
ik heb het je meteen gezegd, de eerste keer,
ik had het bij me op een briefje
en ik schreef het op de rand van een krant
en op een kalender aan je muur,
en ik zei het in je oor, in de deuropening,
en op straat, aan een kade,
ik riep het naar je over het water
in het licht van een zwiepende straatlantaarn,
en jij riep terug;
“Ik ook van jou”.

Toon Tellegen
In: De andere ridders, 1984

25 februari 2019

Moed

De nacht heeft mij weer van mijn apropos gebracht
langzaam loopt de ochtend vol
met woorden die ik zeker weet
dat iets betekenden, maar wat?
gisteren iets betekenden.

Lopen is op voeten balanceren,
op straat zie ik warme wezens
die ook de onbegrijpelijke moed
hebben gehad om op te staan
in plaats van niet.

Nooit is iemand zeker van iets,
te worden geliefd, te worden verlaten
alles kan en alles mag
alles wisselt elkaar af.

Nu weet ik weer wat ik zeggen wou:
zolang het niet te ongelukkig maakt
is het een leuk gevoel. Maar eigenlijk
zijn wij zacht als Turkish Delight
in een blik met spijkers.

Judith Herzberg
28 december 2018

—————————-

24-2-2019

nieuw brilletje…nou ja brilletje…anayway nieuw.

23-2-2019

Judith en Holofernes

22-2- 2019

Oude gezichten

Oude vrouwen, zij kunnen soms even
glimlachen, even gezichten hebben
als oude schilderijen.
Ineens weet ik hoe mooi zij zijn geweest,
hoe ik naar hen heb verlangd.

Maar wat terugkeert in hun gezichten is
voorbij, oud goudgeel licht
over die mooie wereld die er nog is
maar alleen omdat zij er was.

Rutger Kopland

———————————————-

21 februari 2019

16-2-2019

– Contraprestatie –

Ik doe niet veel, ‘k breng de dagen door
met punten slijpen. ‘k Weet van vóór
nauw’lijks dat ik van achteren leef
noch wat voor zin of nut het heeft.

Als ’t puntje goed is, zet ik hier
of daar een krul op het papier,
O, ‘k schaam mij wel eens: uit mijn hand
kwam nooit iets nuttigs voor dit land!

Soms, onder ’t slijpen groeit de wens
actief te zijn, een actiemens.

Maar zie ik dan, op ’t Journaal,
dat hol gesjouw, dat leeg kabaal,

dan denk ik weer op de rand van ’t bed:
vandaag één krul te veel gezet.

Levi Weemoedt

————————————————

Digitale aquarel studie

4-2-2019 digitale studie

3-2-2019 digitale studie

2-2-2019

Zullen we uit wandelen gaan, mijn lief?
Neem je mij mee langs je favoriete plekken?
Laat je mij al slenterend je verleden ontdekken?
Een boom waarin je vroeger klom, langs een slingerend pad .

Je lagere school, het plein waar je tikkertje speelde of de
‘middelbare’ waar je tijdens wisseling van lokalen door de
gangen paradeerde en de jongens het hoofd op hol bracht.

Neem je mij mee naar die plekken in de stad waar je zachte
herinneringen aan bewaart? Vertel me. Maak me wijs.

Wil je voor mij de klinkers van de straten vertalen waardoor
je eens hebt gefietst met grote haast. Toon me waar je
tranen zijn gevallen. Omschrijf wie je toen heeft getroost.
Op welke plaatsen ontstonden je mooiste idealen?

Zeg me, wie je was in je dromen en leg me uit of ze zijn
uitgekomen. Schrijf met een stok op het strand in het zand
alle namen van je dierbaren. Teken dan een hart en sluit af
met mijn initialen. Een kus en dan samen in de verte staren.

Neem je mij mee, mijn lief? Alsjeblieft.
Ik wil zo graag weten van wie ik zo tomeloos hou.

Karel Jonckheere (1906-1993)

——————————————

1-2-2019

-Aan die na ons komen –
Bertolt Brecht (1898-1956)

Werkelijk, ik leef in duistere tijden!

Het argeloze woord is dwaas. Een glad voorhoofd
Wijst op ongevoeligheid. Wie lacht
Heeft het vreselijke nieuws
Alleen nog niet gehoord.

Wat zijn dat voor tijden, waarin
Een gesprek over bomen haast een misdrijf is
Omdat het een zwijgen over zoveel wandaden bevat!
Wie daar rustig op straat loopt
Is zeker wel niet meer bereikbaar voor zijn vrienden
Die in nood zijn?

Het is waar: ik verdien nog mijn brood
Maar geloof me: dat is louter toeval. Niets
Van wat ik doe, geeft mij het recht genoeg te eten.
Toevallig ben ik gespaard. (Als het geluk mij laat vallen
Ben ik verloren.)

Ze zeggen me: Eet toch en drink! Wees blij dat je iets hebt!
Maar hoe kan ik eten en drinken, als
Ik wat ik eet, afpak van wie honger lijdt, als
Wie sterft van dorst mijn glas water ontbeert?
En toch eet en drink ik.

Graag zou ik ook wijs zijn
In de oude boeken staat wat wijs is:
Zich ver houden van de herrie in de wereld en zijn korte tijd
Zonder vrees doorbrengen
Ook zich redden zonder geweld
Kwaad met goed vergelden
Zijn wensen niet vervullen, maar vergeten
Geldt voor wijs.
Dat alles kan ik niet:
Werkelijk, ik leef in duistere tijden!

vertaling van Geert van Istendael, Koen Stassijns en Daniel De Vin

An die Nachgeborenen

Wirklich, ich lebe in finsteren Zeiten!

Das arglose Wort ist töricht. Eine glatte Stirn
Deutet auf Unempfindlichkeit hin. Der Lachende
Hat die furchtbare Nachricht
Nur noch nicht empfangen.

Was sind das für Zeiten, wo
Ein Gespräch über Bäume fast ein Verbrechen ist.
Weil es ein Schweigen über so viele Untaten einschließt!
Der dort ruhig über die Straße geht
Ist wohl nicht mehr erreichbar für seine Freunde
Die in Not sind?

Es ist wahr: ich verdiene noch meinen Unterhalt
Aber glaubt mir: das ist nur ein Zufall. Nichts
Von dem, was ich tue, berechtigt mich dazu, mich satt zu essen.
Zufällig bin ich verschont. (Wenn mein Glück aussetzt,
Bin ich verloren.)

Man sagt mir: iß und trink du! Sei froh, daß du hast!
Aber wie kann ich essen und trinken, wenn
Ich dem Hungernden entreiße, was ich esse, und
Mein Glas Wasser einem Verdurstenden fehlt?
Und doch esse und trinke ich.

Ich wäre gerne auch weise.
In den alten Büchern steht, was weise ist:
Sich aus dem Streit der Welt halten und die kurze Zeit
Ohne Furcht verbringen
Auch ohne Gewalt auskommen
Böses mit Gutem vergelten
Seine Wünsche nicht erfüllen, sondern vergessen
Gilt für weise.
Alles das kann ich nicht:
Wirklich, ich lebe in finsteren Zeiten!

——————————

21-1-2019

———————————————

20-1-2019

Tijd

Tijd – het is vreemd, het is vreemd mooi ook
nooit te zullen weten wat het is

en toch, hoeveel van wat er in ons leeft is ouder
dan wij, hoeveel daarvan zal ons overleven

zoals een pasgeboren kind kijkt alsof het kijkt
naar iets in zichzelf, iets ziet daar
wat het meekreeg

zoals Rembrandt kijkt op de laatste portretten
van zichzelf alsof hij ziet waar hij heengaat
een verte voorbij onze ogen

het is vreemd maar ook vreemd mooi te bedenken
dat ooit niemand meer zal weten
dat we hebben geleefd

te bedenken hoe nu we leven, hoe hier
maar ook hoe niets ons leven zou zijn zonder
de echo’s van de onbekende diepten in ons hoofd

niet de tijd gaat voorbij, maar jij, en ik
buiten onze gedachten is geen tijd

we stonden deze zomer op de rand van een dal
om ons heen alleen wind

Rutger Kopland (1934-2012)
uit: Over het verlangen naar een sigaret (2001)

——————————————-

19-1-2019

14-1-2019

Krimp

Hoe de dagen mij ontkomen, steeds
waait er een nieuwe tegen het raam.

Een somber kind in de keuken eet
niet meer uit mijn pannen. Zeldzaam

is het oude leven dat voelt als immer.

Intussen verwaaien mijn uren, ze zijn
de echte, wat tegen mijn raam slaat

is het echte leven, het huidige,
dat van mij, dat van mij eet.

Anna Enquist
In: Klaarlichte dag, 2011

—————

30-12-2018

van OUD naar NIEUW
Laten we van het -nieuwe- er met elkaar iets van maken.

22-12-2018

Geïnspireerd door het gedicht ‘Die Handen’ van Leo Vroman

Die handen

Ik kan mijn handen niet meer herkennen,
ze zijn zoveel ouder dan ik ben.
Ik zal er toch aan moeten wennen
dat ik ze niet herken.

Als ik weer in mijn lab zou staan
waren ze vast meteen gewend
en als ik ze dan hun gang liet gaan
deden ze dadelijk een experiment
dat ik jaren geleden heb gedaan.

Ik neem ze maar mee naar bed.
Een mag het licht uitdraaien,
en kijk eens, daar gaan ze nog

bijna onopgelet even mijn liefste aaien.
Daarvoor bestaan ze nog.

————————————-

12-12-2018

9-12-2018

“A mind is like a parachute. It doesn’t work if it is not open.”
― Frank Zappa
Digital Work 6-12-‘18

30-11-2018

20-11-2018

Vereenzaamd mens

Nu is het herfst en avond en een dove
en dode mist wolkt over ’t lege land,
de paden lopen dood langs dode hoven
in moer, met bomenschimmen schaars omrand.

Vereenzaamd mens door leegte en stilte dwalend,
zoek ik de koestring wèèr der luide stad,
en, even soms, bij schelle straathoek dralend,
hervind ik iets, van wat ik eens bezat:
de hoop in veiligheid te zijn geborgen,
tussen de mensen mens met eender leed
en eendre vreugd, een zelfde hoop op morgen, –
en, diep in ’t hart, een lied, dat niemand weet.

In: Druppels van stilte, 1961

Vic Reinders (1888 – 1961

—————————————

20-11-2018

10-11-2018

4-11-2018

1-11-2018

Voorgoed
Dit is de herfst, dit zijn de mooiste maanden,
maar ze ontgaan ons zoals ieder jaar,
want wij zijn blinden in een wereld waar
het blijvende niet geldt, alleen het gaande.
Wij tastten in het duister naar elkaar,
een oogwenk dat wij ons onsterflijk waanden,
en zijn niet dan elkanders nabestaanden;
het bed is ons niet nader dan de baar.
Geen troost valt aan het najaar te ontlenen,
de bladeren verworden in de goot
en de gelieven zijn voorgoed verdwenen.
Wie weet is ons vergund pas metterdood,
door vreemde hemellichamen beschenen,
iets vast te houden wat ons niet verstoot.

Jan Pierre Rawie

———————————-

30-10-2018

25-10-2018

12-10-2018

11-10-2018

5-10-2018

28-9-2018

25-9-2018

19-9-2018

Paradox
(de meest dwaze mens is tegelijkertijd ook de meest wijze)

13-9-2018

12-9-2018

20-8-2018

– rêverie –

19-8-2018

18-8-2018

Het meisje

Ben ik na jaren nog het kind gebleven
dat zich, door lente’s toverlicht verblind,
liet vangen door de speelse voorjaarswind
als hoog boven haar hoofd de wolken dreven?

Ben ik nog steeds het argeloze kind
dat zich aan zon en wind kan overgeven?
Is het dezelfde band waarmee dit leven
mij aan een wereld vol geheimen bindt?

Weer laat ik door de voorjaarswind mij vangen,
weer dwaal ik als een kind door lentes land,
verblind van licht, met overbloosde wangen.

Maar ‘k heb mijn onbevangenheid verpand-
diep in mij laait de vlam van het verlangen:
een vuur dat niet in kinderen ontbrandt.

© Hanny Michaelis

—————————-

23-7-2018

22-7-2018

17-7-2018

22-7-2018

Het breekbare leven

Leven is de dingen voorzichtig
vastpakken, of wegzetten om
als souvenir naar te kijken.

Leven is dat wat uit je handen
glijdt, in volle vlucht trachten
te redden, terwijl het valt.

De scherven lijmen van alles
wat je lief hebt en dat wat
gebroken is, als heel zien.

Dat wat geweest is toch nog
een toekomst geven, terwijl
je tussen brokstukken staat.

Marco Termes

————

3-7-2018

17- 6-2018

15-7-2018

28-7-2018

Alles mag je worden

Het springzaad knapt, de brempeulen
knallen open en jij ligt er in je wieg
als een popelend boontje bij.

Alles mag je worden van mij: zeeman,
boswachter, archeoloog. Of –
als je leven ingewikkelder loopt –

gesponsord ontdekker van aangroei
werende stoffen voor scheepsverf,
alleenstaand paddenstoelenfotograaf,
pacht- en beestenlijstenonderzoeker
van verdwenen Drentse keuterijen…
Behalve ongelukkig. Beloofd?

Erik Menkveld (1959-2014)

———————————-

23-03-2018
Als we dan liefhebben

Als we dan liefhebben, liefhebben tussen veel papier, holle mannen en metaal, laten we dan liefhebben, zoals mij goeddunkt:
Liefhebben met de rust van de onrust, niet
die van de routine, elkaars ogen verliezen
en weer ontdekken, voorbij de huizen gaan,
het land in, de streling van onbekende struiken
ondergaan, de wind proeven op een steeds andere tong,
de maan zien en de zon in een kaartloze baan.
En laten de vrienden snel verouderen, worden
tot waardevolle verhalen, en die meter aarde is slechts
vruchtbaar waarop wij gaan.

Remco Campert
In: Een standbeeld opwinden, 1952
Amsterdam: De Bezige Bij

29-5-2018

Digiwerkje
-Zien of gezien worden-

20-5-2018

Lösch mir die Augen aus: ich kann dich sehn,
wirf mir die Ohren zu: ich kann dich hören,
und ohne Füße kann ich zu dir gehn,
und ohne Mund noch kann ich dich beschwören.
Brich mir die Arme ab, ich fasse dich
mit meinem Herzen wie mit einer Hand,
halt mir das Herz zu, und mein Hirn wird schlagen,
und wirfst du in mein Hirn den Brand,
so werd ich dich auf meinem Blute tragen.

Reiner Maria Rilke

Doof mijn ogen uit: ik zie je staan,
schroei mijn oren dicht: ik hoor je spreken.
Zelfs zonder voeten kan ik tot je gaan,
zelfs zonder mond nog zal ik om je smeken.
Ja, breek mijn armen af en ik omvat
je met mijn hart als met een hand,
bind mijn hart af en mijn hoofd zal bonzen:
en zet je ooit mijn hersenen in brand,
nog zal mijn hele lichaam van jou gonzen.

Vertaling door Menno Wigman:

20-5-2018

4-5-2018

15-4-2018

Geheim gedicht

Vannacht heb ik een zoen begraven.
Hij lag dertien maanden tussen ons in
en jij had al een paar keer gevraagd:
wat ligt daar nou toch steeds.
Toen je eindelijk sliep, drukte ik
de zoen met mijn lippen in een doosje
vol watten en liep naar de tuin. Daar
groef ik een graf van twee monden diep
onder de beuk. De duizend zoenen
die volgend jaar rood en zoet uit de takken
komen waaien, zijn allemaal voor jou.

Ingmar Heytze (1970)

25-8-2018

De stier (Jacques Brel Vertaling: Ernst van Altena)

Ach, de stier verveelt zich zo op zondag
Als hij moet rennen tot ons vermaak
Nee, voor de stier is de zondag meer een óndag
Van zon en bloed, van zand en doodsoorzaak
En alle krentenwegers voelen zich een Don Juan
En alle kostschoolmeisjes dromen van een
Spaanse man…
Oh!
Wie weet waaraan de stieren denken
Als ze draaien, dansen, zwenken
Zo naakt, zo weerloos, zo melancholiek?
Oh!
Wie weet waarvan de stieren dromen
Opeens oog in oog gekomen
Met alle horendragers in ’t publiek?
Ach, de stier verveelt zich zo op zondag
Als hij moet sterven tot ons vermaak…
De laatste dag dat hij nog in de zon mag:
Daar zijn de picadores… met hun laffe taak!
En alle krentenwegers voelen zich García Lorca
En alle kostschoolmeisjes doen la Carmencita na!

Ach, de stier verveelt zich zo op zondag
Als hij moet sterven tot ons vermaak…
Daar komt de matador, het zwaard al in de aanslag
Daar suist het neer, ’t publiek schreeuwt juichend
‘RAAK’
In dat triomfmoment voelen de krentenwegers zich als
Napoleon!
En alle kostschoolmeisjes voelen zich opeens
Madame de Maintenon…
Oh!
Zou soms de stier als hij de geest geeft
Dromen wat hij straks voor feest heeft
Als in de de hel de MENS brandt zonder pardon
Oh!
Of zou hij ons in ’t stervensuur
vergeven? Denkend aan het vuur
van Carthago, Waterloo, Verdun, Stalingrad
Hiroshima, Bangladesj, Sinaï, Saigon!

16-3-2018

15-3-2018

14-3-2018

13-3-2018

12-3-2018

11-3-2018

 

8-3-2018 – Dacht dat je nooit meer-
Remco Campert

6-3-2018

5-3-2018

$-3-2018 – In het land der blinden is eenoog koning –

Dit alles  18-2-’18

Dit alles

Ik was je kwijt voordat ik je bezat,
ik heb je al gemist voor ik je kende;
er is klaarblijkelijk nog meer ellende
dan ik voor mogelijk gehouden had.
En elke keer dat wij elkaar bekenden,
en alles wat je zogenaamd vergat –
Ik zou iets voor ons willen doen, maar wat
ik doe, het zal zich nooit ten goede wenden.

De ergste droefenis is trouwens pas
gekomen met het vreselijke weten
dat ik je nooit in wezen heb bezeten,
terwijl ik zo bezeten van je was.
Ik wilde dat ik even kon vergeten
hoe onvergetelijk dit alles was.

Uit: Parallellen: Jean Pierre Rawie

_____________________________________________________________
Masquerade  16-2-2018

-under the influence – 3-2-’18

-doof-mijn-ogen-uit-   24-1-’18
Reiner Maria Rilke
Vertaling : Menno Wigman

digital-artwork-26-1-’18

digital-artwork-23-1-’18

digital-artwork-17-1-’18

digital-artwork-20-1-’18

digital-artwork-22-1- ’18

digital-artwork-21-1-’18

zwart-wit -14-1-18

Digitale krabbels 9-1-’18

digital-artwork-11-1-18.jpg

7-1-2018 Digital artwork

DAGGEDICHT – Peter Swanborn (1963) –
Naam
Ik zie hoe ze mij negeert, nauwlettend
vanuit ooghoeken volgt, zich afvraagt
wat of waarom die man in haar huis.

Toch vraagt ze niet wie ik ben, waarom
ik kasten open, jassen lucht, ongevraagd
post opruim, schoonmaak, thee zet.
Ben ik een dokter, klusjesman, een
zoon misschien? Ze spreekt me aan met u,
je weet maar nooit, en glimlacht beleefd.
Ik speel mee, alstublieft mevrouw, uw thee
en schrik als ze vraagt wie dat is, die fot

3-1-2018 Digital Artwork

Bij dag slaagt men erin om te vergeten

Bij dag slaagt men erin om te vergeten
hoe diep zich de verraderlijke pijn
sluw als een slang in ’t hart heeft vastgebeten.
Bij dag slaagt men erin gewoon te zijn

tevreden en zelfs opgewekt te heten.
Gewillig drinkt men de goedkope wijn
der alledaagsheid, tegen beter weten,
en laat zich troosten door de zonneschijn.

Alleen de nacht, genadeloos, ontdekt
hoe tevergeefs de ziel zich tracht te warmen
aan ’t droombeeld, door herinnering gewekt.

En elke nacht opnieuw, zonder erbarmen,
doorvlijmt het lichaam, weerloos uitgestrekt,
hetzelfde heimwee naar dezelfde armen.

Hanny Michaelis (1922 – 2007)

19 -12-‘17 Digital Artwork

6-12-‘17

overzicht digitale schetsen 2017

iPad dag schets 9-1-’17

iPad dag schets 8-1-;17

iPad dag schets 6-1-’17

iPad dag schets 25-1-’17

iPad dag schets 23-1-’17

iPad dag schets 19-1-’17

iPad dag schets 14-1-’16

iPad dag schets 4-1-’17

iPad dag schets 31-12-’16

IPad dag schets 9-12-’16

iPad dag schets 6-12-’16

IPad dag schets 3-12-’16

IPad dag schets 25-11-’16

iPad dag schets 23-11-’16

iPad dag schets 24-10-’16
Klaartje

iPad dag schets 28-10-’16

iPad dag schets 21-10-’16

iPad dag schets 30-9-’16

iPad dag schets 19-10-’16

iPad dag schets 11-8-’16

IPad dag schets 13-11-’16

iPad dag schets 8-11-’16
less is more

iPad dag schets 6-11-’16

iPad dag schets  7-9-’16

iPad dag schets  1-10-’16

iPad dag schets  1-9-’16

iPad dag schets  6-10-’16

iPad dag schets 16-10-’16

íPad dag schets 13-10-’16

iPad dag schets  9-10-16

iPad dag schets 8-10-’16

iPad dag schets 4-10-’16

iPad dag schets 17-10-’16

iPad dag schets 22-9-’16
JM versus Sollman

iPad dag schets 22-9-’16
De terugkeer van hetzelfde

iPad dag schets  20-9-’16

iPad dag schets 7-8-’16
V & T

Point of view  Saint Rémy de Provence 6-7-’16

Point of view…..schets Montfrin …Provence 3-7-’16

Saint Rémy de Provence… Saint Paul… voor het bed van Van Gogh 2-7-’16

iPad dag schets 30-6-’16
Point of view……schets Saint Rémy de Provence Arles

iPad dag schets 28-6-’16
Point of view…..schets Montfrin Provence Zuid-Frankrijk

iPad dag schets 27-6-2016
point of view….schetsjes Montfrin Provence Zuid-Frankrijk juni 2016

iPad dag schets 1-6-’16

iPad dag schets 30-5-’16

iPad  dag schets 25-5-’16

Laat

Vertraag.…
Vertraag.
Vertraag je stap.

Stap trager dan je hartslag vraagt.

Verlangzaam.
Verlangzaam.
Verlangzaam je verlangen.

En verdwijn met mate.

Neem niet je tijd
En laat de tijd je nemen –
Laat.

Leonard Nolens
Laat alle deuren op een kier, 2004

_____________________________

iPad dag schets 23-5-’16    – Jurriaan –

iPad dag schets 19-5-’16

iPad dag schets 12-5-’16

-Mijn moeder is mijn naam vergeten –

Mijn moeder is mijn naam vergeten,
mijn kind weet nog niet hoe ik heet.
Hoe moet ik mij geborgen weten?…

Noem mij, bevestig mijn bestaan,
laat mijn naam zijn als een keten.
Noem mij, noem mij, spreek mij aan,
o, noem mij bij mijn diepste naam.

Voor wie ik liefheb wil ik heten.

Neeltje Maria Min

iPad dag schets  10-5-’16    – Empowerment –

iPad dag schets 9-5-’16

-Van der Kleuren –

De zon begint de plaatjes weer te lezen
op de deuren,
glimlacht om de namen naar hun wezen …
en fluistert: hier is er geen.
Maar hier woont Van der Kleuren
en die is nooit alleen.
Doopt hij de kleuren in het water
zij worden nimf en hij is sater.
Houdt hij de kleuren naar het licht,
‘Kets’ zegt de vonk en wordt gedicht.
En slaapt die kleurenzuchtige man?
Van kleuren zonder kleren droomt hij dan!

Pierre Kemp

____________________________________________________________________

iPad dag schets 8-5-’16
-uit de tijd gestapt – Ode aan M

iPad dag schets 3-5-’16
Vita activa: de macht van de onvoorspelbaarheid

iPad dag schets 2-5-’16

– De idioot in bad –

Met opgetrokken schouders, toegeknepen ogen,
Haast dravend en vaak hakend in de mat,
Lelijk en onbeholpen aan zusters arm gebogen,…
Gaat elke week de idioot naar ’t bad.

De damp die van het warme water slaat
Maakt hem geruster : witte stoom…
En bij elk kledingstuk, dat van hem afgaat,
Bevangt hem meer en meer een oud vertrouwde droom.

De zuster laat hem in het water glijden,
Hij vouwt zijn dunne armen op zijn borst,
Hij zucht, als bij het lessen van zijn eerste dorst
En om zijn mond gloort langzaam aan een groot verblijden.

Zijn zorgelijk gezicht is leeg en mooi geworden,
Zijn dunne voeten staan rechtop als bleke bloemen,
Zijn lange, bleke benen, die reeds licht verdorden
Komen als berkenstammen door het groen opdoemen.

Hij is in dit groen water nog als ongeboren,
Hij weet nog niet, dat sommige vruchten nimmer rijpen,
Hij heeft de wijsheid van het lichaam niet verloren
En hoeft de dingen van de geest niet te begrijpen.

En elke keer, dat hij uit ’t bad gehaald wordt,
En stevig met een handdoek drooggewreven
En in zijn stijve, harde kleren wordt gesjord
Stribbelt hij tegen en dan huilt hij even.

En elke week wordt hij opnieuw geboren
En wreed gescheiden van het veilig water-leven,
En elke week is hem het lot beschoren
Opnieuw een bange idioot te zijn gebleven.

uit: Parken en Woestijnen van M.Vasalis (1909-1998)

iPad dag schets 28-4-’16

iPad dag schets 22-4-’16

‘Pictures in your head’ –

Beweging zit er niet in:
het zijn stills uit een movie;
meestal stom, …
soms met geluid,
kreten van vogels bijvoorbeeld,
zelden een stem.
Ze komen terug, steeds vaker:
Er komen er ook wel bij.

Duizenden plaatjes in
een o zo zwaartillend hoofd.
Je zit er maar mee
op de achterste rij
van je eigen theater.

iPad dag schets 21-4-’16

Weemoed is een foto van voor twintig jaar.
Familie, nog samen, nog gezond.
Is toen. Met een lijst van nu errond.…
Het nu houdt het verleden bij elkaar.

En omgekeerd. Want nu is maar even.
Is opschrikken en vragen:
waar waren we gebleven?
Bij jou. In Die Dagen.

Alles is ver. En de liefste dingen nog verder.
Maar door het verleden wordt het bij elkaar
gehouden, als schapen door een herder.

Herman de Coninck

iPad dag schets 19-4-’16

-Ritueel –

Ik houd het kleine ritueel in ere,
opdat je elk moment terug kunt keren.

Iedere dag, wanneer het avond wordt,
maak ik de tafel klaar: een extra bord,

bestek, je eigen stoel, een kaars, een glas,
alsof je enkel opgehouden was.

Ik hoor (hoe kon ik denken dat hetgene
waardoor ik ben, voor altijd was verdwenen?),

ik hoor, alsof de woning nog bestond,
het grind, de klink, het aanslaan van de hond,

en je komt binnen op het ogenblik
dat ik de lamp ontsteek, de bloemen schik.

Ik hoop alleen dat ik dan rustig blijf
en haast niet opziend van mijn stil bedrijf

de woorden vind, als was het vanzelfsprekend:
Schuif aan; tast toe: er is op je gerekend.

Jean Piere Rawie

iPad dag schets 14-4-’16   -condition humaine-

iPad dag schets 4-4-’16
Santa Maria. Virgen de las Ingurias,beschermheilige van Callosa d’En Sarria

iPad dag schets 29-3-’16

R.I.P. Johan Cruijff  25-3-’16

14 van Dolf Jansen

Als volwassen mannen op het tankstation
tranend over je praten
Het zelfs Rotterdammers niet lukt
deze Ajacied te haten

Als jouw interpretatie van onze taal
iedereen doet zwijgen
En je als enige van de 22 het gras
wist te ontstijgen

Als iedereen die Messi beter vindt
een beetje staat te liegen
En je nooit getackeld werd omdat
je leek te vliegen

Als elke bal in de wereld er alles
voor deed of zou doen
Nog 1 x te worden gestreeld door
jouw buitenkantje linkerschoen

Als je het nummer 14 tot symbool wist
om te vormen
Het bij REAL MADRID liet regenen
en bij der Manschaft stormen

Als van Betondorp tot Barcelona
iedereen je kent
Dan weet ik dat je geen voetballer was
maar een kunstenaar bent.
__________________________________________________________________

IPad dag schets 24-3-’16

iPad dag schets 15-3-’16

iPad dag schets 14-3-’16

iPad dag schets 12-3-’16 – Selfie IV –

iPad dag schets 10-3-’16   – Selfie III –

iPad dag schets 8-3-’16     – Selfie II  –

iPad dag schets 7-3-’16  – Selfie I  II –

iPad dag schets 2-3-’16

iPad dag schets 1-3-’16
– Murat –

iPad dag schets 24-2-’16
‘Tessa ‘

iPad dag schets 20-2-’16
De dans van de gevleugelde tijd
( inspiratie: een prent van Jan van Ossenbeeck 1623 waarin het verschil tussen dag en nacht, tussen leven en dood wordt gesymboliseerd door gevleugelde zandlopers)

uitsnede dag schets 19-2-’16

iPad dag schets 18-2-’16

iPad dag schets 16-2-’16

iPad dag schets 15-2-’16

iPad dag schets 14-2-’16

iPad dag schets 13-2-’16

iPad dag schets 12-2-’16

iPad dag schets 9-2-’16

iPad dag schets 5-2-’16

iPad dag schets 2-2-’16

iPad dag schets 31-1-’16
-de verleden tijd speelt zich af in herinnering –

iPad dag schets 28-1-’16

iPad dag schets 26-1-’16

Wat het is.

Het is onzin
zegt het verstand
Het is wat het is
zegt de liefde

iPad dag schets 25-1-’16

iPad dag schets 23-1-’16

iPad dag schets 21-1-’16

iPad dag schets 20-1-’16

iPad dag schets 19-1-’16

iPad dag schets 16-1-’16

R.I.P. David Bowie  11-1-’16

Lazarus

Look up here, I’m in heaven…
I’ve got scars that can’t be seen
I’ve got drama, can’t be stolen
Everybody knows me now

Look up here, man, I’m in danger
I’ve got nothing left to lose
I’m so high it makes my brain whirl
Dropped my cell phone down below
Ain’t that just like me

By the time I got to New York
I was living like a king
Then I used up all my money
I was looking for your ass

This way or no way
You know, I’ll be free
Just like that bluebird
Now ain’t that just like me

Oh I’ll be free
Just like that bluebird
Oh I’ll be free
Ain’t that just like me.

iPad dag schets 11-1-’16

iPad dag schets 9-1-’16
Honger in de Syrische stad Madaya

iPad dag schets 8-1-’16
( intuïtieve invulling van het oppervlak II )

iPad dag schets 6-1-’16
(intuïtieve invulling van het oppervlak I )

iPad dag schets 5-1-’16

iiPad dag schets  13-12-’15

iPad dag schets 4-12-’15

iPad dag schets 29-11-’15
……léuk….doeneme….

iPad Dag schets 27-11-’15

iPad dag schets 22-11’15

ochtendnevel
zachtwitte mantel
omfloerst het stille landschap
wat langzaam ontwaakt

iPad dag schets 19-11-’15

IPad dag schets17-11-’15
– Bataclan –

Hoe… Hoe nu… Hoe nu verder…
Verder moet het, Verder gaan… maar hoe?
Verder moet het gaan.
en daarna moet het ook weer verder gaan.
Maar… Hoe nu… Hoe nu verder……
Later… ja later… later zal ik weten hoe
weten hoe het verder ging.
dan is het verleden tijd en toen is dan herinering.
Diep… Dieper… Dieper denken over hoe.
Want hoe… Hoe nu… hoe nu verder zal het gaan?
en waar naar toe ???????

iPad dag schets 11-11-’15
Andermans hond

Andermans hond

Ik ging niet wandelen met de hond,
de hond ging wandelen met mij.
Kijk, zei hij, kijk, zo doe je dat:…
je snuffelt wat, je kruipt eens
onder groen, je doet daar wat je
daar moet doen, je kwispelt –
nee dat kun je niet – loopt achterna
wat vleugels heeft, je rolt je op je
ene zij, je andere zij, je ene zij,
je mond staat op de tocht, je zoekt
in woorden naar een geur, bij grenzen
naar vreemd vocht, hoort woest geroep
van groepen mensen als blaffen aan,
verstaat alleen je naam
en Lig en Koest en Af.

————————————-
uit: ‘Wuif de mussen uit’, 2006

iPad dag schets 9-11-’15
( WANT…..)

iPad dag schets 5-11-’15

DIRK DE WACHTER, professor en psychiater
“durf een beetje ongelukkig te zijn, want we worden knettergek als alles altijd maar ‘leuk’ is”

iPad dag schets 28-10-’15

iPad dag schets  26-10’15

iPad dag schets 24-9-’15
Uit de serie   – vluchten vergt moed  V –

iPad dag schets 23-9-’15
Uit de serie   – vluchten vergt moed IV. –

iPad dag schets 21-9-;15
uit de serie   – vluchten vergt moed III –

iPad dag schets 19-9-’15
uit de serie    – vluchten vergt moed II –

iPad dag schets 17-9-’15
uit de serie  – vluchten vergt moed I –

iPad dag schets  16-9-’15

iPad dag schetsen 12-9-’15  – Zeven Joosten –

Zeven joosten

Die nacht had ik zeven mooie hoofden
die ik naast mijn ene leven legde op de kast.
Ik deed het licht uit en de hoofden sliepen in.…
Mijn romp speelde sjamaan in bed, de halsrib
rond en roodbeknoest, doorzinderd vlees
met aderen die schreeuwden. Mijn zeven mooie
hoofden in rust op rij. Ik verzorgde mij
zoals mijn moeder vroeger plantjes water gaf.

Alles wat ze zeggen over mij is altijd waar
en samen zijn we alle zeven niemandsland.
Alle pluche is ballast voor het polymorfe hoofd.
Mij is geen zonde of verzaking aan te wrijven,
ik doe mijn plicht en vraag niets in ruil.

Ik geef munten aan wie vraagt, duplicaten
aan wie waant, ontucht in het volle licht,
mijn monden vangen zevenvoudig zaad. Mijzelf
genoeg. Ik sta ingeschreven voor onteigening
maar weet niet of verhoord gebed mij past.

———————————————–
uit: ‘Bekentenissen van de pseudomaan’, 2001.
Joost Zwagerman

iPad krijt dag schets 9-9-’15

IPad dagschets 2-8-’15

-Mooi zijn die dingen die worden verlicht van binnenuit –

iPad dagschetsen ( vervolg kleurstudies)

iPad dag schetsjes 28-8-’15. ( kleur studies )

iPad dag schetsjes 27-8-’15

iPad dag schets 24-8-’15

Zullen we een eind gaan wandelen?
Waar naartoe?
Nergens naartoe. En dan terug
naar waar we begonnen.

Strofe uit het gedicht Tijd
van Joke van Leeuwen

iPad dagschets 20-8’15

iPad dagschets 18-8-’15
-de kleur van het landschap III –

iPad dagschets  17-8-’15
– de kleur van het landschap II –

iPad dagschets 16-8-’15
– de kleur van het landschap I –

iPad dagschets 14-8-’15

iPad dagschets 13-8-’15

iPad dagschets  11-8-’15

Pad dagschets 9-8-’15
If there is light, it will find you.”

iPad dagschets 7-8-;15
Valdemarr & Tsega

iPad dagschets 7- 8-’15
Guido

iPad dagschets  6-8-’15
Selfie

iPad dagschets (Hold On ) 5-8-’15

Take my hand, I’am standing right here
You got to hold on
Tom Waits

iPad dagschets 28-7-’15

iPad 25-7-’15 Valdemarr

i______________________________________________________________________

_____________________________________________________________________
iPad dagschets 13-7-’15

Verschijning

Terwijl het regent tussen u en mij
is elke afstand bezig te vermind’ren.
Ieder figuur aanschouwt zijn overzij…
zonder zich door de stof te laten hind’ren.
En vage sluiers nemen omtrek aan.
Een omgekeerde orde is op handen.
Ik zie uw ogen in de regen branden.
Om mijn gelaat liggen uw natte handen.
Ga niet meer heen. Of laat mij medegaan.

Gerrit Achterberg

iPad dagschets 8-7-’15
Between Heaven and Earth
( for a dear friend)

iPad dagschets  10-7-’15

iPad dagschets 25-6-’15
– No man’s land –

iPad dagschets 23-6-’15
‘ Hoe meer zand er door de zandloper van ons leven gelopen is, hoe klaarder we er kunnen door zien’ .

iPad dagschets 21-6-’15
landscaping   De Nollen II

iPad dagschets 19-6-’15
landscaping De Nollen

iPad dagschets 15-6-’15
in het land der blnden is eenoog koning

iPad dagschets 8-6- ’15

iPad dagschets 28-5-2015

ALS IK DENK AAN MEI

Als ik denk aan mei,…
denk ik aan jou,
als ik denk aan hagel,
denk ik aan jou,
ik verberg mij voor het gloren,
en denk aan jou,
ik hoor de eerste merel,
en denk aan jou,
als ik denk aan koelte,
als ik denk aan jonger,
als ik denk aan durven,
denk ik aan jou,
als ik denk aan meineed,
als ik denk aan vreemden,
als ik denk aan mijzelf,
als ik niet denk aan jou,
denk ik aan jou.

Clem Schouwenaars
uit: Liefdeshalve

iPad dagschets 26-5-2015

iPad dagschets 26-4-2015

Beukenlaan

De gedachte dat deze bomen weten
wie ik ben, uit al die mensen deze toevallige
man, vrouw, deze ene

ze komen zo langzaam uit het gazon
gaan zo langzaam langs het pad
verdwijnen zo langzaam

de gedachte dat deze bomen
om mij geven, dat ze op mij wachten,
dat ze weten dat ik kom

———————————
uit: ‘Tot het ons loslaat’, 1997.
Rutger Kopland

iPad dagschets     oefening in  nederigheid  – Titus-
n.a.v de Rembrandt tentoonstelling 22-4-2015

Ode aan Edvard Munch -The Screem –
“Nature is not only all that is visible to the eye… it also includes the inner pictures of the soul.”

iPad dagschets 4-4-2015    – Goede Vrijdag –

iPad dagschets  2-4-2015

Het menselijk geluk

De huur betaald. De stoep geschuurd.
Een goeie visboer in de buurt.
Een meid die als ze naast je gaat,…
loopt te zingen over straat.

—————————————————
Uit: Dagboek, 1986.

Willem Wilmink

iPad dagschets 1- 4-2015

Jij en ik

Later zul je bij me wonen.
Later zijn we met z’n beiden.
Dat bedenk ik soms, wanneer je…
giechelt met de an’dre meiden.

’t Is voorlopig nog maar beter
om de zaak geheim te houden,
‘k zal je nog maar niet gaan zeggen
dat ik van je ben gaan houden.

Later ga ik reizen maken
heel alleen, naar verre landen,
en daar ga ik mensen redden,
redden met mijn eigen handen.

Iedereen zal in de kranten
van mijn grote daden lezen.
‘Waarom zou die mensenredder
zo ontzettend moedig wezen?’

Niemand zal de waarheid weten,
jóu alleen zal ik ’t vertellen:
later, als ik zó beroemd ben
dat ik bij je aan durf bellen.

———————————————–
uit: ‘Verzamelde liedjes en gedichten’, 1986.

Willem Wilmink

iPad dagschets  31-3-2015

Ik herinner me

Ik herinner me een gedicht dat ik nooit
schreef, waarin het woord bunker
veel wind door zich heen laat gaan…
en rijmen moet op hunker.

Het tocht er van hartstocht.
Alles moet zich vasthouden.
Als het over is blijken wij

elkaar vast te houden.
Wat nu.

Nu, dus.

Herman de Coninck

iPad dagschets 30-3-2015

Nog een geluk dat

Zoals met de gek uit het grapje
die zich voortdurend met een hamer
op het hoofd sloeg, en naar de reden gevraagd, zei:…
“Omdat het zo prettig is, als ik ermee ophou” –
zo is het een beetje met mij. Ik ben ermee opgehouden
je te verliezen. Ik ben je kwijt.

Misschien is dat geluk: een geluk bij een ongeluk.
Misschien is geluk: Nog een geluk dat.
Dat ik aan jou kan terugdenken, bv.,
in plaats van aan een ander.

Herman de Coninck

iPad dagschets 29-3-2015

LichtWe wilden licht meer licht
we kapten de boom die in zijn eigen reiken
ons verlangen in de weg stond…
de boom kreunde kermde kraakte
zijn laatste vezel scheurde
en met een razend suizen van zijn blaadjes
sleurde hij zijn leven neer
de wind die hem bespeelde
week geschrokken uiteindelijk hadden we licht in de kamer
in dat licht keken we elkaar aan
en zagen klaar
ons onherstelbare gezichtRemco Campert
—————————————
uit: ‘Nieuwe Herinneringen’, 2007.

iPad dagschets 28-3-2015

Zelf

En als we ons zelf
nu een achterlieten?

Daar gaat het, zonder groeten,
mokkend en tobbend
op zoek naar iets beters.
Het kijkt niet eens om.

En wij?
Wij moeten eerst wennen
aan dit stralende landschap
van vroeger en later,

van lichtende tijd
zonder nu.

Cees Nootenboom

—————————-
uit: ‘Zo kon het zijn’, 1999.

iPad dagschets 27-3-2015

Gedicht over een landschap

Het mag hier niet worden geschreven
met een woord als wereld, het is
te wijd te leeg te wit voor de bladzij

en ook een woord als tijd is voorbij
wat mag, ook dit is te eindig en
te oneindig te wit voor papier

we mogen ze denken, welja, maar alleen
om te denken, aan wat hier wil worden
herdacht, een landschap bijvoorbeeld,

aan dat wij daar stonden hoog in de bergen
klein en kortstondig, aan onze voeten
dat tastbare uur van de aarde, dat mag

maar woorden als wereld als tijd voor
onze vluchtig plek van de waarheid
schrijven zich weg, schrijven ons weg

Rutger Kopland

————————————————————-
uit: ‘Tot het ons loslaat’ – in Verzamelde Gedichten 2006.

iPad dagschets  26-3-2015

Kunst

Wat we willen:
Momenten
Van helderheid…
Of beter nog: van grote
Klaarheid
Schaars zijn die momenten
En ook nog goed verborgen
Zoeken heeft dus
Nauwelijks zin, maar
Vinden wel
De kunst is zo te leven
Dat het je overkomt
Die klaarheid, af en toe

Martin Bril
uit: ‘Verzameld werk’, 2002

iPad dagchets 24-3-2015

KLANKBORD

Tegen het klankbord van de nacht
bewegen nog uw woorden.
Al wat gij hebt gezegd…
is blijven leven in akkoorden,
die ik alleen in donker tref,
wanneer de stilten horen,
die tussen ons staan opgericht.

Gerrit Achterberg

iPad  dagschets 23-3-2015

Slaapwandeling

Ik heb vannacht met u gewandeld
in de dove lanen van de slaap,
en nu het morgen is geworden…
is er niets veranderd,
dan dat die twee, die in den nacht tesaam
volkomen bij elkander waren,
mij weer alleen gelaten hebben in den morgen,
en samen verder zijn gegaan.

Gerrit Achterberg

iPad dagschets 15-3-2015
Balance en de terugkeer van de dingen II

iPad dagschets 11-3-2015
Balance en de terugkeer van de dingen

iPad dagschets 27-2-2015

iPad dagschets 25-2-2015
Uit de serie – zwart-witte tussentijd III

iPad dagschets 20-2-2015
Carnaval III

Ipad dagschets 19-2-2015
Carnaval  I – II

iPad dagschets 16-2-2015

Schilderen zaait vraagtekens met milde hand

iPad daqgschets 7-2-2015
Go with the Flow

Ipad dagschets 4-2-2015  …..who’s next…

Ipad dagschets  Go with the Flow
23 januari 2015

Tu ausencia me devora entero el corazon
24 jauari 2013 – 24 januari 2015

iPad dagschets 24-1-2015

iPad dagschets 23-1-2015
Samenvoeging van ongelijksoortige zaken tot een geheel

iPad dagschets 22-1-2015

Nachtgedachte…voorbeeldje.
Het idee achter kinderen krijgen is dat je er plezier aan beleefd om ze op te voeden en er zorg voor te willen dragen hoe moeilijk dat soms ook kan zijn.
….arme kinderen….arme Daniëlla….waarbij dat niet het geval is ( geweest)

iPad dagschets 19-1-2015
-de geruststellende terugkeer van hetzelfde IV –

iPad dagschets 15-1-2015
-de geruststellende terugkeer van hetzelfde IIII –

iPad dagschets 5-1-2015
-de geruststellende terugkeer van hetzelfde III –

iPad dagschets 2-1-2015
– de geruststellende terugkeer van hetzelfde II –

iPad dagschets 1-1-2015
– de geruststellende terugkeer van hetzelfde I –

iPad dagschets 21-12-2014
Uit de serie – zwart-witte tussentijd II –

iPad  dagschets 20-12-2014
Uit de serie – De zwart-witte tussentijd –

iPad dagschets 7-12-2014

iPad dagschets 6-12-2014
Ethiek: je hebt een vrouw nodig. Esthetiek: welke vrouw wil je?”
Asger Jorn

iPad dagschets 2-12-2014

iPad dagschets 1-12-2014
( Gehoord )…’ ben nooit te beroerd om met frisse moed opnieuw te beginnen’.

iPad dagschets 21-11-2014
-de geruststellende terugkeer van hetzelfde X –

iPad dagschets  18-11-2014|
-de geruststellende terugkeer van hetzelfde VIIII –

iPad schets 17-11-2014
-de geruststellende terugkeer van hetzelfde VIII –

iPad 11-11-2014
– de aanvaarding van het vanzelfsprekende.-

iPad  9-11-2014
-Uit de reis langs bontgevlekte flarden I –

iPad  8-11-2014
-Uit de reis langs bontgevlekte flarden-

iPad schets 3-11-2014
– de nacht is nimmer zonder vreemden –

iPad  schets 1-11-2014
-de geruststellende terugkeer van hetzelfde VII –

iPad schets 1-11-2014
-de geruststellende terugkeer van hetzelfde VI –

iPad schets 27-10-2014
-de geruststellende terugkeer van hetzelfde V –

___________________________________________________________________

iPad schets 10-10- 2014
-de geruststellende terugkeer van hetzelfde II –

__________________________________________________________________
iPad dagschets 4-6-2013
Ogentroost voor een regenachtige dag Callos d’En Sarria

__________________________________________________________________
iPad dagschets 23-5-2013
De dag is ontwaakt in Callosa d’En Sarria

__________________________________________________________________
iPad dagschets 17-5-2014
lalalala… – De nachten zijn te kort –  ( Lied)
http://youtu.be/sxkVpDDFTow

__________________________________________________________________

iPad dagschets 14-5-2014

__________________________________________________________________

iPad dagschets 12-5-2014

__________________________________________________________________

iPad dagschets 10-5-2014

__________________________________________________________________
iPad dagschets 9-5-2014

__________________________________________________________________

Vandaag 5 mei 2014 vier ik bevrijdingsdag


___________________________________________________________________
4 mei 2014  `De stilte spreekt `

___________________________________________________________________
iPad dagschets 2-5-2014

Doorwaaien

Toe kerel, kom mee
schilderen op de hei,
’t aardappelveld.

Kom eens mee achter de ploeg
en de schaapherder lopen.

Kom mee in ’t vuur
kijken.

Laat u eens doorwaaien door
de storm die over de
hei waait.

---

Vincent, bladzijde 207.
____________________________________________________________________
De angsten van – Madame Rosa III – 29-4-2014

____________________________________________________________________
De angsten van – Madame Rosa II – 28-4-2014

_____________________________________________________________________

De angsten van – Madame Rosa – 25-4-2014

_____________________________________________________________________
22-4-2014 Anne Wil Blankers

_____________________________________________________________________

iPad dagschets 21-4-2014

_____________________________________________________________________

___________________________________________________________________

iPad Linkerhand studie VIIII  29-3-2014

___________________________________________________________________

___________________________________________________________________

iPad linkerhand studie VII  23-3-2014

___________________________________________________________________

iPad linkerhand studie VI  21-3-2014

____________________________________________________________________

iPad linkerhand studie V   17-3-2014

____________________________________________________________________

iPad linkerhand studie IV      14 maart 2014
_____________________________________________________________________

IPad linkerhand studie 11 maart 2014

____________________________________________________________________________

IPad  studie linkerhand 5-3-2014

_____________________________________________________________________ iPad studie linkerhand 1-3-2014 ___________________________________________________
_____________________________________________________________________ iPad dagschets  17-1-2014
Het is een groot raadsel Wat je doet Hoe je het doet Waarom je het doet maar, als je het weet en niet meer kunt twijfelen, is het met je gebeurd. ____________________________________________________________________ iPad dagschets  15-1-2014   – selfie- _____________________________________________________________________ iPad dagschets   14-1-2014    _____________________________________________________________________ ipad dagschets 13-1-2014  uit de serie   – hoofd zeer  VIII – _____________________________________________________________________ iPad dagschets 12-1-2014  uit de serie   – hoofd zeer  VII  – _____________________________________________________________________ iPad dagschets 11-1-2014   uit de serie  – hoofd zeer  VI  – _____________________________________________________________________ iPad dagschets 10-1-2014   uit de serie  – hoofd zeer  V  – _____________________________________________________________________ iPad dagschets 9-1-2014  uit de serie :  – hoofd zeer  IV – _____________________________________________________________________ iPad dagschets 7-1–2014  uit de serie  -hoofd zeer  III –                                                                                                                                           Mijn schilderijen zeggen jongens die het weten kunnen zijn minder gepolijst dan vroeger… dat klopt dan mooi want ook van mij sleten de fijne kantjes langzamerhand af. Vrij naar  het gedicht -Gedichten- van Remco Campert
______________________________________________________________________________________________________________________________________ iPad dagschets  7-1-2014 uit de serie. – hoofd zeer   II – ______________________________________________________________________________________________________________ iPad dagschets 6-1-2014 uit de serie – hoofd zeer  I – _______________________                                                                                           Lof van de schilders

Aan mijn vrienden de schilders…
voel ik me het meest verwant
want ze schouwen in een gezicht
een lichaam een landschap

kleur die pokert met een vorm
de rauwe vlek van het rode oker

blijkt een luie dij in het licht
van het voltooide schilderij

Van mijn vrienden de schilders
heb ik het kijken geleerd

het nijvere speuren naar het moment
waarop het beeld zich ontsluiert

Bonnards schuit, op de plecht voorgoed
gedroomd ’t meisje, drijft op de vijver

waarin beschroomt aan de kant
de jongen met een twijgje roert

In mijn vrienden de schilders
herken ik ook wat mij beroert

hoe in een overhoedse wending
schitterend in het kunstlicht

de ademloze salto mortale
van de beheerste acrobaat

een ogenblik en voor eeuwig

de schone waarheid wordt

© Remco Campert
____________________________________________________________________ _iPad dagschets 2-1-2014

____________________________________________________________________

iPad dagschets 28-12-2013 __________________________________________________________                         _______________________________________________________________________
iPad dagschets 27-12-2013 _______________________________________

______________________________________________________________________

ipad dagschets 13-12-2013  -uit de kleurdoos van het droom geheugen –

iPad dagschets dagschets 12-12-2013      – Troostvogel –

____Wanneer je soms iets naars beleeft
Je niet mag uitgaan door de regen
Of slaande ruzie hebt gekregen
Met iemand waar je veel om geeft…

Als speelgoed door een mankement
Niet meer zo leuk is als tevoren
Je kwartje ergens is verloren
Kortom, als je verdrietig bent

Dan komt de vogel met een lied
Je hoort het, maar je ziet hem niet
En als hij voor je heeft gezongen
Dan vliegt hij weg met jouw verdriet

Zolang er kinderen bestaan
Is hij ze altijd komen troosten
In Doesburg of in ’t Verre Oosten
Of waar hij ook naar toe moest gaan

De vogel is in al die tijd
Nog nooit beschreven of geschilderd
Is hij beeldschoon of erg verwilderd?
Daarover heerst onzekerheid

In elk geval, hij meent het goed
Hoewel door alles wat hij doet
Je kans hebt dat je noodgedwongen
Een tijdje op hem wachten moet

Dan komt de vogel met een lied
Je hoort hem, maar je ziet hem niet
En als hij voor je heeft gezongen
Dan vliegt hij weg met jouw verdriet

Drs. P.__________________________________________________________________
iPad dagschets      ~ 11-12-13 ~                                                                                        Ipad dagschets 9-12-2013     – het menselijk geluk _____________________________________________ __________________________________________________________________________ De huur betaald.
De stoep geschuurd.
Een goeie visboer in de buurt.
Een meid die als ze naast je gaat, loopt te zingen over straat.
Willem Wilmink __________________________________________________________________

iPad dagschets 8-12-2013       – Voor het verdwijnt en daarna – .

__________________________________________________________________________________________________________________

Weggaan
Weggaan is iets anders dan het huis uitsluipen zacht de deur dichttrekken

achter je bestaan en niet terugkeren.
Je blijft iemand op wie wordt gewacht. .

Weggaan kun je beschrijven als een soort van blijven.
Niemand wacht want je bent er nog.

Niemand neemt afscheid

want je gaat niet weg.

Rutger Kopland

______________________________________________________________________
iPad dagschets 7-12-2013 _________________________________________________________
Niet dat een vogel vliegt verbaast, maar dat hij het geluidloos doet. ______________________________________________                                                 iPad dagschets 5-12-2013    -tussendroom –                                                                     iPad dagschets 3-12-2013 __________________________________

Een mond van elkaar verwijderd.
Het tocht er van hartstocht
Alles moet zich vasthouden.
Als het over is blijken wij… elkaar vast te houden.
Wat nu. Nu, dus. _____________________________________________________________________ iPad dagschets 1-12-2013  There’s is a bluebird in my hart – (Charles Bukowski) _________________________________________________________________         iPad dagschets 26-11-2013    – Uit het boek der Lucide dromen – __________________________________________________________________ iPad dagschets 25-11-2013    – Opa – _________________________________________________________________ ________

Opa keek vaak in onze tuin naar zeven sprietjes gras,
en daar zag opa dan een koe die er helemaal niet was…
En later,in het ziekenhuis, kon hij verwonderd vragen
waarom ze toch de buitenmuur uit zijn kamer hadden geslagen
Voor opa was het doodgaan dus niet zoiets als nacht:
het was de steeds grotere ruimte die hij voor zichzelf had bedacht

Willem Wilmink ____________________________________________________________________ iPad dagschets 24-11-2013    – de bron aller dingen _________________________________________________________                          iPad dagschets 23-11-2013 –
benen jengelen uit de verre wolken als van processie verstoken klokken
Lucebert ____________________________________________________________________ ______________________________________________________________________ iPad dagschets 19-11-2013 ` De schilder groet ’s morgens de dingen` ______________________________________________________________________ iPad dagschets 16-11-2013  Viva Jan Sierhuis ________________________________________________________  ___________________________________________________________ _____________________________________________________________________ iPad dagschets  14-11-2013
soms overvalt je zomaar…de ongeschonden weemoed naar een frisse lentebries en veel ogentroost. __________________________________ _____________________________________________________________________________________ iPad dagschets  12-11-2013
het beeld moet men met drie ogen zien,
het derde oog ligt in de te wijde kraag die men ongeweten draagt …
vandaar uit gezien is het beeld bezaaid met hemelse gewelven en
helse opwellingen zoveel men maar lust’.

Lucebert _______________________________________________________________________________ __-______________________________________________________________________ iPad dagschets  9-11-2013   – Het beeld is aan de schilder, het woord aan de kijker- ________________________________________________________________________ iPad dagschets 5-11-2013

De zeer oude zingt

er is niet meer bij weinig
noch is er minder
nog is onzeker wat er was
wat wordt wordt willoos
eerst als het is is het ernst
het herinnert zich heilloos
en blijft ijlings

alles van waarde is weerloos
wordt van aanraakbaarheid rijk
en aan alles gelijk

als het hart van de tijd
als het hart van de tijd

Lucebert ____________________________________________________________________
iPad dagschets 3-11-2013    – drie gratiën – ______________________             Vrouwen
Ze ontrafelen zich
Ze ontraadselen…
Hun nood Hun blik Ze wachten Ze waken ______________________________________________________________________ iPad dagschets 27-10-2013                                                                                 Opgevangen zin in de kroeg…
‘ Je wordt geboren, je leeft een tijdje, je begrijpt er geen bliksem van en je gaat dood ‘
september2011 _____________________________________________________________________ iPad dagschets 22-10-2013   Kazimir Malevich  – Black Square – ______________________________________________________________________ iPad dagschets 21-10-2013   gedicht Hans Andreus ______________________________________________ ______________________________________________________________________ iPad dagschets 20-10-2013  ______________________________________________________________________ iPad dagschets  17-10-2013
” Ships that pass in the night, and speak each other in passing,   only a signal shown, and a distant voice in the darkness; So on the ocean of life, we pass and speak one another, only a look and a voice, then darkness again and a silence”

Henry Wadsworth Longfellow ________________________________________________ _____________________________________________________________________ iPad dagschets 15-10-2013 —                                                                                          iPad dagschets 9-10-2013  -tijd en ruimte schuiven tussenbeide- —                                iPad dagschets 7-10-2013  – ‘Het innerlijk be(h)lang’  —-                                                iPad dagschets  6-1-0-2013  – in tijd verweven volgt ’t oog het lichaam- —                      iPad dagschets 3-10-2013   – Wie van ons heeft de andere bedacht – __                         iPad dagschets 2-10-2013
– Sommige nachten brengen donkere portieken en een onrustige slaap- —                        iPad dagschets 1-10-2013  -Hoor de stilte kraait. De minnaars dolen- —                         iPad dagschets 30-9-2013 ….en weet: Wie stilstaat kan ook verdergaan. __                    iPad dagschets 26-9-2013  – je hebt de dingen niet nodig om te kunnen zien – —             iPad dagschets 24-9-2013  -Een speelse jonge hond was jij, een mooie gekke meid – — — iPad dagschets  22-9-2013  …wat de kudde samenhoudt…. —                                   iPad dagschets 21-9-2013  – Verlangen is een goed verdriet.- —                                        iPad dagschets 18-9-2013  -waar het niet waait vallen geen bladeren – —                         iPad dagschets 17-9-2013 -Heimwee naar het jonge volkje met hun naakte knietjes – iPad dagschets 12-9-2013 – een zoen van de juf en een bank vooruit- __                        ipad dagschets 9-9-2013
-In het wit van niet begonnen werk, legt de zomer zich moeizaam neer-  —                       iPad dagschets 8-9-2013  -en kleed ons in de zon met de huid van de beminden –  — iPad dagschets 4-9-2013  – terugkeer in de tijd- —                                                             iPad dagschets 2-9-2013 – De zee ligt op haar rug tegen de sterren te blaffen-  —          iPad dagschets 31-8-2013  -Alles is ver. En de liefste dingen nog verder-  —                   iPad d—            iPad dagschets 26-8-2013  —                                                                                            iPad dagschets 25-8-2013 ~Syrië~  —                                                                                iPad dagschets 23-8-2013  —                                                                                             iPad dagschets 21-8-2013   – Tsega Maria Atalanta – —                                                     iPad dagschets 20-8-2013  —                                                                                              iPad dagschets 19-8-2013                                                                                                 iPad dagschets 18-8-2013  —                                                                                             iPad dagschets  16-8-2013  —                                                                                                                                                                                    iPad dagschets 21-7-2013  —                                                                                             iPad dagschets 19-7-2013  —                                                                                              iPad dagschets  17-7-2013  —                                                                                            iPad dagschets  15-7-2013

_____________________________________________________________________ —                                                                                                                                                                                                                                                                              iPad dagschets 14-7-2013  —                                                                                            iPad dagschets 13-7-2013  —                                                                                             iPad  dagschets 12-7-2013  —                                                                                             i —                                                                                             iPad dagschets 10-7-2013  —                                                                                              iPad dagschets 6-7-2013 —                                                                                                  iPad dagschets 5-7-2013                                                                                                  Titel:’warhoofd’ 22 september 2011

___________________________________________________________________—

Titel:’wie vreemd gaat, kan vreemd vertellen’

_____________________________________________________________________
30 augustus 2011 — Titel: ‘blaffende honden bijten niet’

______________________________________________________________________
29 augustus 2011 __ Titel: ‘de geest staat te verwaaien’

_____________________________________________________________________

29 augustus 2011        -Ode aan Lucebert-

______________________________________________________________________

het atelier staat wijd open
maar eerst worden van licht de tere benen
gebroken voordat de bezoeker zo kan staan
als de schilder zijn bezoeker droomt

maar vaak is de bezoeker in het atelier
een haan met haar en veel
zitvlees met stemverheffing
geen schilderij kan hem aan

soms ook komt als op kousevoeten
de beschouwende bezoeker die diep
in gedachten wat mee- nee wat napenseelt
omdat juist die kompositie die kleur niet past
bij zijn kiekeboe-museumcarrière of kamer
bij zijn kiekeboe-ega of zijn kiekeboe-kantoor

al die gasten waren toch gewaarschuwd
op het palet blijft het eeuwig een smeerboel
parasieten beulen zelfs de koddebeier van ‘t heelal
alles roert in de verf fervent en met verve

et la belle peinture o la la dat is het móóie schilderen
dat is uit de knieën van geknielde spuiten tranen
omdat zij zich schamen voor het bloed dat niet is te stuiten

Lucebert

_________________________________________________________________________ Naar aanleiding van een Gedicht van Paul Claes bij ‘Las Mininas’ ( Velasques)

__________________________________________________________________________
‘de God in mijn hersenen’
|

Toen ik al bijna ontwaakt was herinnerde ik mij
dat ik die nacht in het verleden had geleefd
en zonder de geringste verbazing weer
geloofd had dat God bestond

ik wilde hem eindelijk wel eens spreken
het is een bijzonder aardige man zei iemand
je kunt hem gerust eens bellen

ik belde en er klonk een stem, een heel lieve stem
zodat ik mij een lieve gevleugelde vrouw voorstelde
zoals je wel ziet op felicitatiekaarten

wilt u god, werd er gezegd, toets dan één
wilt u god niet, toets dan niet
ik toetste één

en dezelfde gevleugelde vrouw zei: er is nog
één wachtende voor u en die ene bent u

ik herinnerde mij dat ik hier eindeloos over
moest nadenken tot ik ontwaakte en God weer
was verdwenen, ergens in mijn hersenen

Rutger Kopland

Uit de bundel:
Geluk is gevaarlijk, april 2005

_______________________________________________________________________

______________________________________________________________________

Wat, ..